| મૃત્યુની કળા હું સુકું એક પાંદડું સમીપે વિરહ લીલાં વૃક્ષનો. વધી છે ક્ષણો થોડી, સહારો છે હવાની લહેરખીઓનો . પતન છે નિશ્ચિત છતાં, સુખ છે મુક્તિનું. નથી દિશા નક્કી છતાં મજા છે પવનનાં હિલોળા ની. મૃત્યુ અટળ છે છતાં, આનંદ છે અનુજપર્ણ ના જન્મનો. વિનાશ ની કૂખે જન્મે સૃજન , નિયમ અકળ છે પ્રકૃતિનો. આવડે તો મૃત્યુની પણ એક કળા છે.
|